STS, Sala Tercera de lo Contencioso, de 21 de junio 2021, Rec. 7791/2019,
STS, Sala Tercera de lo Contencioso-administrativo, 24 junio 2021, Rec. 8335/2019.
¿Cal é o obxectivo que se
perseguía?.
O obxectivo era a formación de xurisprudencia con respecto aos accidentes de tráfico sufridos por un funcionario público ao realizar un desprazamento e podelos considerar como incapacidade producida "como consecuencia del servicio" aos efectos de poder optar á obtención da pensión extraordinaria regulada no artigo 47.2 do Texto Refundido da Lei de Clases Pasivas del Estado, aprobado polo Real Decreto Lexislativo 780/1987, do 30 de abril.
Con
estas sentenzas ditadas polo Tribunal Supremo, considerase que os accidentes
“in itinere”, é dicir, os que se producen durante o traxecto entre o domicilio
e o lugar de traballo, sempre que non se vexa alterado por desviacións ou
alteracións temporais que obedezan a motivos de interese particular, dan dereito
á pensión extraordinaria por incapacidade permanente. Desta forma establécese
como doutrina o seguinte: «la incapacidad permanente para el servicio
derivada de accidente de tráfico sufrido por un funcionario público al realizar
el desplazamiento para ir o al volver del centro de trabajo puede considerarse
como incapacidad producida a los efectos
de la obtención de pensión extraordinaria regulada en el artículo 47.2 del
Texto Refundido de la Ley de Clases Pasivas del Estado aprobado por Real
Decreto Legislativo 670/87 de 30 de abril. », en concordancia co artígo 59
do RD 375/2003, de 28 de marzo, polo que se aproba o Regulamento Xeral do Mutualismo
Administrativo remiten ao Réxime Xeral
da Seguridade Social para determinar que supostos terán a consideración de
accidente de servicio o coma consecuencia del.
¿Que requisitos son
necesarios para cualificar un accidente “in itinere”?.
O
Tribunal Supremo toma en consideración como elemento fundamental, que a
finalidade principal e directa da viaxe estea determinada polo traballo, non
tanto o tempo empregado. Partimos polo tanto, en base a dous termos: lugar de
traballo e o domicilio do traballador e a conexión entre eles a través do
traxecto mediante unha relación causal.
A
Sala de lo Social recorda en base a súa xurisprudencia, que para cualificar un
accidente “in itinere” esixe que concorran simultaneamente unha serie de
circunstancias:
1º) Requisito Teleolóxico: Que a finalidade principal e
directa da viaxe estea determinada polo traballo: o fin do desprazamento debe
ser só acudir ou volver ao traballo. Aínda que hai que estar ao caso concreto,
as sentenzas veñen aceptando o accidente “in itínere” noutros casos como: o
desprazamento a unha revisión médica que lle prescribe a empresa, cando acode a
cobrar ou no tempo estipulado para a pausa diaria.
2º) Elemento Xeográfico: que
se produza no traxecto habitual e normal que debe percorrerse desde o domicilio
ao lugar de traballo ou viceversa.
3º) Elemento cronolóxico:
que o accidente se produza dentro do tempo prudencial que normalmente se
inviste no traxecto; ou o que é igual, que o percorrido non se vexa alterado
por desviacións ou alteracións temporais que non sexan normais e obedezan a
motivos de interese particular de tal índole que rompan o nexo causal coa ida ou a volta do traballo.
4º) Elemento de idoneidade do
medio: que o traxecto se realice con medio normal de transporte.
¿Que
supoñen estas sentenzas?
1º) Que
“el accidente in itinere es un accidente de trabajo” considerando
accidentes de traballo: “Los que sufra el trabajador al ir o al volver del
lugar de trabajo».
2º) Poder percibir unha
prestación extraordinaria de xubilación ou retiro por incapacidade permanente
para o exercicio das súas funcións. 3º) O recoñecemento do dereito de cobro
dunha pensión cuxa base de cálculo é do 200 por 100.